Μια ιστορία του φίλου μου του Παναγιώτη.

Στου Ψειρή κάποτε ήταν ένας μάγκας
βαρύς κι ασήκωτος που "προστάτευε" 
τη γειτονιά.
Τον ξέραν όλοι,τον τρέμανε.
Ποτέ δεν έπαιρνε λεφτά αλλά
ψώνιζε τζάμπα.
Χασάπης,μανάβης,φούρναρης,καφενείο,λέσχη,
πορνείο πρόσφεραν προϊόντα και υπηρεσίες.
Αυτός έμπαινε στα μαγαζιά,έπαιρνε ότι ήθελε
και έλεγε "του Κώστα" στο χασάπικο, "του Γιάννη"
στο μανάβικο κλπ.
Όλοι καταλάβαιναν ότι τα χρέωνε στο αφεντικό
και ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Μια μέρα στο χασάπικο έλειπε το αφεντικό,ήταν άρρωστο,
και εξυπηρετούσε τους πελάτες ένας καινούργιος
υπάλληλος που είχε έρθει από την επαρχία.
Μπαίνει ο μάγκας ψωνίζει και λέει "του Κώστα".
Γυρίζει να φύγει και ο υπάλληλος
του τραβάει μια με το μπαλτά και τον σκοτώνει.
Συμπεράσματα
1) Η άγνοια σκοτώνει
2)Ποτέ δεν γυρίζουμε τη πλάτη σε κάποιον που κρατάει μπαλτά.